1. 1Onze laatste lessen zullen zoveel mogelijk vrij van woorden blijven. 2We gebruiken ze alleen bij het begin van onze oefening, en alleen maar om ons eraan te herinneren dat we ernaar streven daaraan voorbij te gaan. 3Laten we ons tot Hem wenden die ons voorgaat op de weg en onze schreden zeker maakt. 4Aan Hem laten we deze lessen over, zoals we voortaan ons leven geven aan Hem. 5Want we willen niet opnieuw terugkeren naar het geloof in zonde, dat gemaakt heeft dat de wereld lelijk en onveilig leek, aanvallend en vernietigend, gevaarlijk in al haar wegen en zo verraderlijk dat er geen hoop op vertrouwen en ontsnapping aan pijn mogelijk leek.

2. 1Zijn weg is de enige waarmee we de vrede vinden die God ons gegeven heeft. 2Het is Zijn weg die ieder in het eind moet gaan, omdat dit het eind is dat God Zelf heeft vastgesteld. 3In de droom van de tijd lijkt het heel ver weg. 4Maar in waarheid is het al hier, en dient het ons al als genadige leiding op de weg die we moeten gaan. 5Laten we samen de weg volgen die de waarheid ons wijst. 6En laten we de leiders zijn van onze vele broeders die op zoek zijn naar de weg, maar hem niet vinden.

3. 1En laten we onze denkgeest toewijden aan dit doel, en al onze gedachten erop richten de functie van verlossing te dienen. 2Ons is het als doel gegeven de wereld te vergeven. 3Het is het doel dat God ons gegeven heeft. 4Zijn einde van de droom is wat we zoeken, en niet het onze. 5Want we zullen niet anders kunnen dan erkennen dat al wat we vergeven, deel uitmaakt van God Zelf. 6En zo wordt de herinnering van Hem teruggegeven, volledig en compleet.

4. 1Het is onze functie ons op aarde Hem te herinneren, zoals het ons gegeven is in de werkelijkheid Zijn eigen compleetheid te zijn. 2Laten we dus niet vergeten dat ons doel gedeeld wordt, want het is die gedachtenis die de Godsherinnering bevat en de weg wijst naar Hem en naar de Hemel van Zijn vrede. 3Zullen we onze broeder, die ons dit kan bieden, dan niet vergeven? 4Hij is de weg, de waarheid en het leven dat ons de weg toont. 5In hem huist de verlossing die ons, door de vergeving die wij hem schonken, geboden wordt.

5. 1We zullen dit jaar niet beëindigen zonder de gave die onze Vader aan Zijn heilige Zoon heeft beloofd. 2Wij zijn vergeven nu. 3En we zijn van alle toorn verlost die we God hadden toegedacht, om te ontdekken dat het een droom was. 4We hebben onze innerlijke gezondheid hervonden, waarmee we begrijpen dat kwaadheid waanzin is, aanval dwaasheid en wraak niet meer dan een malle fantasie. 5We zijn van de toorn verlost omdat we begrepen hebben dat we ons hadden vergist. 6Niets meer dan dat. 7En is een vader boos op zijn zoon omdat die de waarheid niet begrepen heeft?

6. 1We komen in alle eerlijkheid tot God en zeggen dat we het niet begrepen hebben, en vragen Hem ons te helpen Zijn lessen te leren, met behulp van de Stem van Zijn eigen Leraar. 2Zou Hij Zijn Zoon willen kwetsen? 3Of zou Hij Zich haasten hem te antwoorden en zeggen: ‘Dit is Mijn Zoon, en al wat het Mijne is, is het zijne’? 4Wees er zeker van dat Hij zo zal antwoorden, want dit zijn Zijn eigen woorden aan jou. 5En meer dan dat kan niemand ooit hebben, want deze woorden bevatten alles wat er is, en alles wat er in alle tijden en in eeuwigheid zal zijn.